Maandag, 6 dagen na de operatie
Prutnacht. Kon mijn lig niet vinden en daardoor veel spanning op mijn nek. Ben er uiteindelijk maar om 05:30 uitgegaan. Paracetamol en mijn nek zachtjes masseren terwijl ik zit helpt. Ben nu rustig op aan het starten. Honger, alweer, en daarna kijken of ik ergens deze ochtend een rondje kan lopen buiten. Benieuwd hoe dat gaat. Na wat eten, rondjes lopen in huis en koffie voel ik mij al weer iets beter na de korte nacht. Heb mijn mail voor de helft weggewerkt, wat kleine werkdingetjes gedaan en dat voelt prima. De neiging om erin door te schieten heb ik niet, dus rustig aan. Beetje lezen, TV, ik vermaak mij wel. Ben gewoon in huis rondjes gaan lopen.
Overall was dit een redelijk goede dag. Merk dat ik mij beter voel dan de dagen ervoor.
Dinsdag, 1 week na de operatie
Lekker geslapen voor het eerst sinds een week. Merk dat mijn nek beter voelt en dat slaapt aanzienlijk fijner. Kan ook weer langer op mijn rug liggen. Prettig. Oor voelt nog steeds aan als een alien oor en de huid achter mijn oor (denk waar mijn implantaat echt zit) is compleet gevoelloos. Volgens mijn vriendin ziet de wond er prima uit. Heb thuis geen bloedingen gehad, ik voel mij niet ziek, heb geen koorts en het begint te jeuken (afblijven, I know). Het zal dus allemaal wel goed gaan.
Voor de rest gaat het wel. Het overschakelen naar luisteren met de AVA app gaat vrij makkelijk. Vind het jammer dat mijn restgehoor er vooralsnog niet meer is, maar zag het behouden daarvan sowieso als een minimale kans. Mijn arts was hier ook heel duidelijk in 'er is geen enkele garantie'. Vandaag dus weer mijn hoortoestel ingedaan en het is nog steeds helemaal stil.
Vandaag weer wat werken, rusten, werken en dan zien we het vandaag verder wel. Ik hoop dat mijn revalidatieschema snel klaar is zodat ik met mijn co-therapeuten echt kan gaan plannen. Heb nu de agenda van de helft van mijn afspraken gekregen, maar mis nog 2 volle weken. Hopelijk is dat vrijdag klaar als ik weer in het ziekenhuis ben.
Vandaag was een goede dag. Ben moe, maar heb weer meer kunnen doen dan gisteren. Vind het zelf erg netjes gezien ik precies een week geleden op de operatietafel lag.
Woensdag, dag 8 na de operatie
Slapen gaat steeds beter qua comfortabel liggen. Mijn linkerzij is nog steeds een absolute no go, maar rug gaat weer. Vandaag wordt een lange dag. Even kijken hoe dat gaat verlopen. Groot deel van de dag alleen met mijn dochter. Voel mij eigelijk voornamelijk nog moe. Kan echt wel weer dingen doen, wordt blij van dingen doen, maar ben snel moe. Narcose, paar nachten slecht slapen, lichaam wat aan het herstellen is en bijna niets horen. Logisch die vermoeidheid. Een bijna volle dag met mijn dochter blijkt wel nog even too much. Dit was een stukje zelfoverschatting. Oepsie.
Donderdag, dag 9 na de operatie
Gisteren over mijn grens gaan was niet zo handig. Voel mij redelijk bagger vandaag. Niet dat het met elkaar te maken heeft, maar het lijkt alsof de zwelling wat groter is. Zit alleen boven mijn wond… en kan niet echt beoordelen of het nu anders is dan gisteren. Oor gloeit ook een beetje. Toch maar even het lumc gebeld (laten bellen uiteraard). Ze hebben overlegd en het kan wachten tot morgen. Tenzij ik koorts krijg want dan moet ik met spoed naar het ziekenhuis. Crap, dat klinkt niet lekker. Weet dan niet of het de acute stress is, maar mijn temperatuur liep op. 36,9 - 37,0 - 37,2 - 37,4… dat hoeft van mij dus niet. Stoppen! En dat deed het ook. Temp schommelt tussen de 37,4 wat echt een graad hoger is dan normaal voor mij, en de 36,8. Ben blij als ik morgen voor controle ben geweest. Heb wel mijn oude bril maar opgezet want die had ik al compleet uit zijn verband getrokken om te kunnen dragen met het drukverband. Misschien dat het pootje van mijn bril te strak zat. Geen idee. Heb er op gelet of ik geen afdruk zag bij mijn oor, maar aan de andere kant heb ik ook niet echt gevoel op die plek nu.
Vrijdag, interessante dag.
Controle in het ziekenhuis. Finally! Hechtingen verwijderen en controle hoe de genezing gaat. Ik wordt ook even aangesloten. Zou fijn zijn als alles het nog doet, maar verder heb ik er geen verwachting van. Heb het nog aan diverse andere ci dragers gevraagd en het is heel wisselend wat zij hoorde. Van helemaal niets tot kunnen verstaan. Mocht ik wel iets horen en ook daadwerkelijk kunnen verstaan dan ren ik gewoon met CI het ziekenhuis uit (bij wijze van spreken). Lijkt mij heel vervelend om dan te moeten wachten tot 4 november. Ah well. Wil nu eigenlijk gewoon puur en alleen weten of mijn CI het doet. Revalidatie is in die zin echt nu ver weg voor mijn gevoel. Ben een stappen man. First things first.
Hechtingen zijn verwijderd. Verpleegster heeft goed naar mijn wond gekeken, naar de zwelling en ze vond het toch noodzakelijk om er een arts naar te laten kijken voor de zekerheid. Maar kon gewoon eerst naar mijn andere afspraken.
De aansluiting. Het was twijfelachtig of het ging lukken vanwege de zwelling, maar de audioloog had gelijk connectie. Dat is top. Daarna 1 voor 1 alle elektroden testen. Ik hoorde ze allemaal en kon ook duidelijk verschil horen in toonhoogte. Het was heeeeeeeeel lang geleden dat ik een lage toon hoorde. Lekker :-) Ik hoorde ook met lage intensiteit nog heel veel en dat schijnt bijzonder te zijn. Ook top. Toen werd de CI helemaal aangezet. Ik hoorde gelijk geluid. Jippie. Was op dit punt al heel blij, want dit is al meer dan verwacht/gehoopt. Maar het werd nog beter. Geluid werd steeds meer een stem en met mondbeeld kon ik de audioloog steeds beter verstaan. En dan hebben we het over binnen een minuut of 2 na het aanzetten. Toen begon de logopediste te praten. Hoorde geen verschil tussen haar stem en de mannenstem, maar kon haar wel verstaan. We gingen blind de dagen van de week oefenen. Zij deed een bordje voor haar mond zodat ik niet kan spraakafzien. Eerst sprak zij alle dagen achter elkaar uit. Daarna willekeurige volgorde en ik moest haar vertellen wat ze zei. Kon alles verstaan. Bizar! En ik had de trickdag ook gewoon goed 'koninginnedag'. Daarna begon de audioloog weer te praten en terwijl hij aan het praten was hoorde ik zijn stem steeds meer een mannenstem worden. Lage tonen werden wat duidelijker, stem werd helderder. En dat allemaal binnen een paar minuten. Ben echt verbaasd. En blij, want dit is een heel lekker uitgangspunt om mijn revalidatie te beginnen 4 november. Heb ook ter plekke nog overwogen om die CI te pakken en keihard weg te rennen, maar heb mij ingehouden. #heldopsokken
Ik heb ook mijn CI pakket samengesteld en alle kleuren uitgekozen. Ga voor een hele mooie donkere blauw en voor de kenners, ik krijg de Aquacase erbij. De connect koop ik zelf later bij.
Nu dus even duimen dat die zwelling niks raars is/ wordt, maar kijk nu helemaal uit naar de revalidatie. Met een oude test CI hoorde ik binnen 5 minuten al beter dan het afgelopen jaar dus helemaal top. Ik heb nu ook mijn volledige revalidatieschema gekregen en kan de puzzel gaan maken.
