Ik had mooie plannen voor 2019 zowel privé als zakelijk. Ik was alleen nog niet goed en wel begonnen of alles was anders. 16 januari verloor ik mijn restgehoor en was in 1 klap zo goed als doof. Dat was de start van een interessante achtbaan. Ik denk dat ik mij heel snel heb herpakt en oplossingen ben gaan zoeken om door te kunnen. De eerste dag had ik al apps gevonden om spraak om te zetten in tekst zodat ik een gesprek kon voeren en een app om mee te bellen. Ben daarna met spoed het CI traject ingegaan. Met enig geluk kwam er toch nog wat volume terug waardoor het iets makkelijker werd. Makkelijker is een te optimistisch woord, want mijn verstaanbaarheid was nog maar 15%. Das heel laag, zeg maar. Was alles dan slecht in 2019? Nee, absoluut niet. Heb gave vakanties gehad, bucketlist dingen gedaan zoals Pompeii zien, ben erg blij met mijn dames en fam/friends. Maar eerlijk is eerlijk, groot deel van het jaar stond in het teken van mijn slechte horen. Het was echt hard werken om door te kunnen. Hard werken om vol te houden tot ik mijn CI zou krijgen. Tijdens mijn laatste vakantie in augustus kwam eindelijk het verlossende woord 'we hebben een operatiedatum'.
Kwaliteit geluid gaat achteruit
Ik ben inmiddels alweer 3 maanden geleden geopereerd en draag 2 maanden mijn CI. Mijn herstel na de operatie is niet soepel gegaan, maar mijn revalidatie is daarentegen heel voorspoedig gegaan. De laatste 3 weken merk ik alleen dat het geluid anders is. Verstaanbaarheid is nog steeds goed, maar het geluid klinkt metaalachtiger, scherper en harder. Niet heel aangenaam. Weet niet zo goed waarom mijn perceptie van geluid nu opeens anders is. Dacht eerst moeheid. Als ik flink moe ben dan wordt de kwaliteit van het geluid minder. Maar moeheid gaat ook weer voorbij dus dat lijkt mij niet de oorzaak.
Ik merk het in de bijgeluiden die holler klinken en wat nagalmen. Ik merk het in de stemmen die nog schorder/scherper klinken zeker bij hogere volumes. Het maakt het onderscheiden van stemmen lastiger. Ik zat twee weken geleden in een familiecafé in Leiden. Dit is een horecagelegenheid helemaal ingericht op kinderen. Mijn dochter ging lekker spelen. Ik hoorde vervolgens een kind krijsen. Daar reageer ik gelijk op want het klonk als mijn dochter. Bleek een ander kind te zijn. Lastig als je geen verschil hoort tussen andere kinderen en mijn eigen dochter. Even later hoorde ik weer een kind krijsen. Ik weer zoeken welk 'monster' het was. Het bleek het melkopschuimsysteem. Oeps.
Geeft wel aan dat het met stemmen nog wat beter mag gaan.
Ik heb het CI team gemaild met de vraag wat te doen. Ik heb geen idee verder. Ja, er klopt iets niet, maar wat, geen idee. De verstaanbaarheid is nog steeds goed, maar dat was het vanaf dag 1 natuurlijk al. Is er iets mis met mijn implantaat? Heb ik teveel gehoest? Is er iets fysieks aan de hand in mijn oor? Zit het tussen mijn oren? Mijn CI team mailde dat ze mij graag willen zien voor een extra fitting. Even kijken wat er aan de hand is. Donderdag 9 januari kan ik terecht. Prima, kan ik nog even bijkomen van het ziek zijn.
Donderdag 9 januari
De afspraak met de audioloog was goed. Ik werd aangesloten op de computer om alles door te meten. Alle elektroden doen het. Top. De weerstanden waren ook goed. Minimaal verhoogd bij sommige elektroden, maar dat werd door de processor al gecompenseerd. Heb dit ook eerder gehad en voor mij normaal. Ook goed dus. Toen alle elektroden los van elkaar getest tot welk volume ik nog piepjes waarnam. Ook hier nagenoeg hetzelfde als altijd. Mooi. Technisch probleem kunnen we dus uitsluiten.
Maar hoe dan verder? Heb na mijn complicatie met mezelf afgesproken dat ik niet meer met een onbevredigend gevoel het ziekenhuis ga verlaten. Bij mijn complicatie voelde ik dat er iets niet klopte, de arts (niet mijn eigen professor) vond het wel meevallen en 2 dagen later zat ik op spoedeisend met een deels uitgevallen aangezichtszenuw en een ontsteking. Ik vertelde de audioloog over mijn onbevredigende gevoel en hij stelde voor dat hij even naar mijn professor zou lopen om te vragen hoe en wat. De professor bleek nog niet aanwezig te zijn, maar zou met een uur komen en hij wilde mij graag even zien. Super. De professor had eigenlijk helemaal geen afspraken vandaag, maar hij maakte voor mij speciaal tijd. We hebben alles doorgesproken, alles nagekeken en hij denkt dat het vanzelf weer bijtrekt. Het vreemde is namelijk dat hij en vele andere specialisten te maken hebben met CI dragers die verminderd horen door verkoudheid of ziekte. Verklaren kunnen ze het niet, want verkoudheid werkt in op het binnenoor en daar hebben wij CI dragers qua horen niks meer mee van doen. Vreemd dus, maar het bestaat en komt heel veel voor. Goed dit stelt mij wat meer gerust. Echt blij dat er altijd tijd en ruimte wordt gemaakt voor iets extra's als dat nodig is.
En nu?
Aankijken. Heb een nieuwe neusspray gekregen en moet mijn neus spoelen. Hoesten moet ik in de gaten houden. Bij twijfel langs de huisarts om naar longen te laten luisteren. Voor de rest afwachten hoe snel mijn gehoor weer 'normaal' is. Geen idee wat normaal is, maar doe maar wat het 4 weken geleden was. Ben wel blij dat de verstaanbaarheid nog altijd goed is. Muziek gaat ook nog goed, maar mis wat nuances in de toonhoogtes. 21 januari heb ik weer een nieuwe hoortest staan. Ben benieuw hoe dat zal gaan. Laatste keer scoorde ik 92%, maar dat lijkt mij lastig te passeren. We zullen het zien. Heb verder nog een afspraak met logopedie staan en begin februari een nieuwe fitting. Anders gezegd, 2020 blijft nog even medisch. Vind het wel een gek idee dat het bijna een jaar geleden is dat ik mijn gehoor verloor. Ben ver gekomen. Blij mee :-)
